Wednesday 2 January 2013

Sarbjit Dhunda revolutionary or heretic? By Lavleen Kaur

Sarbjit Dhunda revolutionary or heretic?
By Lavleen Kaur
 
Sarbjit Dhunda was sent packing from the UK, leaving a trail of division and disunity in the community.
His supporters claim that he is a revolutionary. The sangat claims that he is propagating anti-Sikh views that are designed to divide the Sangat.
As a neutral I decided to do a little research and attend his talks in Southall Singh Sahba Gurdwara and decide for myself.
Dhunda was very charismatic and knew exactly what to say to play on the emotions of the Sangat. He and his teacher Inder Ghagga, regularly mention names of revered panthic Sikhs like Bhai Balwant Singh Rajoana. But the message that he preaches is the polar opposite of the ideals for which Rajoana stands for. Dhunda and Ghagga claim that simran and kirtan are totally worthless activities that have never benefited anyone. Instead it is human intellect that has enabled the likes of Rajoana to seek revenge for the injustices of 1984. Rajoana on the other hand attributes all of his strength to simran, abiyaas and the power of The Almighty.
The incident that really brought Dhunda into the limelight was his statement that the kirtan recited in Darbar Sahib is too embarrassing for a prostitute to listen to. He was duly called before The Akal Takht and apologised. Members of The AKJ UK interviewed Dhunda and questioned him on this issue. His response was that The Jathedaar of Kesghar Sahib, whilst doing katha had made a mistake when listing the names of the four Sahibzade. He equally had made a mistake and apologized. It struck me that he was trying to draw a parallel to the Jathedar’s genuine oversight in and attempt to play down the huge intentional offensive remarks that he had made.
In the interview, at one point he begins to question the Gurmat knowledge of the interviewer. A basic, but very effective way to deflect attention and ruffle the feathers of the interviewer. I have read elsewhere that the Gurmat Gian Missionary College in Ludhiana teaches such debating skills.
One thing that struck me during his katha was the emphasis on doing LESS paath of gurbani and simran. However he dresses it up, the end result is always the same. On the stage in Southall he spoke of a situation in Punjab where due to frequent road accidents in a small town they decided to hold an Akhand Paat. His advice was that no such an Akhand Paat should be done. He suggested that practical solutions such as barriers on railway lines were the answer. Whilst nobody objects to the need for such road safety measures, I am sure an Akhand Paat will only benefit the people. In a very suttle way Dhunda appears to be getting away with openly rubbishing the established benefits which can be derived from an Akhand Paat.
On the same note, he also objects to the simultaneous reading of Japji Sahib at an Akhand Paat and to people reading any more than 3 banis in the morning. Dhunda’s constant attempt to reduce the prayers that Sikhs read is strikingly similar to what the British did during the Raaj to weaken the Sikh spirit. They acknowledged internally that a Sikh’s bravery and spirit is drawn from the Bani of Guru Granth Sahib Ji. Thus the British resolved that the best way to attack them was to attack Gurbani.
The one drum that he constantly beats during his katha is his undying adherence to the Akaal Takht. Bizarrely, the day after The Jathedaar orders that he is not to do katha, what does he do? He takes the microphone at Park Avenue and talks!
Whilst talking and expressing his views he manages to say that he will not be doing katha out of respect for Akaal Takht. I found it somewhat amusing that he did atha (all be it shorter than previous days) and whist doing it, said he was not going to.
Confused? I was.
He took this opportunity to play on the sentiments of the innocent elderly Sangat by saying things like ‘my only crime is that I speak the truth’. He also gladly accepted a honorary saropa from the committee. I was under the impression that such intervention from The Akaal Takht would be an embarrassment to anyone. The elderly lady sitting next to me chuckled and said ‘besharm’. Sometimes it takes the Punjabi vocabulary to understand a Dhunda mindset.
Given that his associates and teachers such as Kala Afgana, Ghagga and Professor Darshan have all been excommunicated by Akaal Takht, one is entitled to be very sceptical of his apparent respect for Akaal Takht.
I have found from listening to his talks that consistently he will attack and ridicule Babas and their deras. I think that there is a problem in Punjab with deras like Ram Rahim, and I feel that all Kathavachaks should address these issues. However I was concerned that he did not distinguish between these phoney people and genuine Sikh parcaraks who have led the way during recent beadbis that have happened in Punjab. This again led me to question the intentions of Dhunda.
I am a strong believer in freedom of speech, so when I heard that some Singhs had come the Gurdwara to stop the katha I objected to this notion. However, upon arrival I saw a small group of Singhs sitting in the area where shoes are kept reciting Chaupai Sahib Paath. Upon further questioning they informed me that they did not want cause a scene in The Darbar of Guru Granth Sahib Ji so they were peacefully sitting outside. They felt compelled to recite the Bani of Guru Gobind Singh, the very bani that Dhunda regularly attacks in his katha. I was more than a little moved by their elegance, grace and composure.
There was irony in the fact that one of the protesting Singhs was a young 14 year old that seemed to be far more inspiring than the man sitting on the stage of one of Europe’s biggest Gurdwaras. He explained to me that Dhunda’s anti Gurmat veechar should be banned. I put forward my freedom of speech argument, namely that whatever our views, Dhunda should still have a right to his own. In a strong cockney accent I was politely asked if I thought atheists, rapists and paedophiles should also be given such freedom of speech at The Gurdwara. He was of course right and I made a somewhat embarrassed retreat.
Outside the Gurdwara two young boys had a projector and were playing some of Dhunda’s katha on the Gurdwara wall! This katha was even more alarming than the things that I heard him say on stage. I was told that Dhunda was holding back on expressing his true views because he was trying to build a following in The UK first; a tactic that he employed successfully in Delhi.
A day later (11/11/2012), despite The Akaal Takht Jathedar’s instructions not to let Dhunda do katha, it was announced that he would do exactly that. Despite claims by the Southall Committee that the decision had been reversed I saw no proof and none was put before the Sangat.
The evening escalated into scenes that did not belong at any place of worship.
The Gurdwara Sahib and all Sangat were the losers that night.
On the drive home I couldn’t help but feel that someone had won out of all this. I kept seeing the smug face of Dhunda. A man who had achieved his objective and won.
Jathedar Giani Gurbachan Singh of Akaal Takht had questioned whether Dhunda had come to join the Sangat or break the Sangat only 48 hours earlier. The voice from Akaal Takht was right. Everybody failed to see it until it was too late.
I have researched and reviewed Dhunda’s own words. I have spoken to his die hard supporters. I have met with those who object to him. To me, it cannot be denied that Dhunda is far more sinister than he would first appear. Just how sinister a man he is, only time will tell. I hope that we do realise his motives before it is too late.
Lavleen Kaur
 
Article was sent by Bhenji, and published by the sevadaars on here.
we praise Bhenji's rational thinking and courage to make a stand against those who attack the Guru's Word.

Sunday 25 November 2012

Amazing Katha by 19 year UK Born Gursikh!!!

 
Amazing Punjabi Katha in response to Sarbjit Dhunda.
Putting him back into place, and answering questions by a 19 Year old UK born and bred Singh.

Sant Jarnail Singh Ji Bhindranwale or Sarbjit Singh Dhunda?


Dhunda has in the past used Sant Jarnail Singh Ji's name to gather support of the sangat, but the same Dhunda dismisses what Sant Ji stands up for (i,e attacks on Gurbani and ithiaas).

Sant Ji states in Katha, that one cannot be a Sikh if they do not believe in Sri Dasam Granth - The Beautiful Bani of Sri Guru Gobind Singh Ji...

Sunday 18 November 2012

Leaflet About Dhunda and his Lies (English and Punjabi)


The Truth of Events in Park Ave (Punjabi)


ਗੁਰੂ ਪਿਆਰੀ ਸਾਧ ਸੰਗਤ ਜੀ,

ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡਾ ਧਿਆਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਵੱਲ ਦਿਵਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਜਿਹੜੀਆਂ ਕਿ ਪਿਛਲੇ ਦਿਨੀ ਸਰਬਜੀਤ ਸਿੰਘ ਧੂੰਦਾ ਦੇ ਵਿਵਾਦਗ੍ਰਸਤ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਵਿਰੋਧੀ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਦੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਪ੍ਰਸਾਰ ਦੇ ਸਿੱਟੇ ਵਜੋਂ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਸਿੰਘ ਸਭਾ ਸਾਊਥਾਲ (ਪਾਰਕ ਐਵੀਨਿਊ) ਵਿਖੇ ਵਾਪਰੀਆਂ [

ਪਿਛਲੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਸਰਬਜੀਤ ਧੂੰਦਾ ਦੇ ਗੁਰਮਤ ਵਿਰੋਧੀ ਵਿਚਾਰ ਇਹ ਹਨ ਕਿ -

1.      ਸਿਖਾਂ ਨੂੰ ਨਾਮ ਸਿਮਰਨ ਨਹੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ [

2.      ਸਿਖਾਂ ਨੂੰ ਸਰਬੱਤ ਦੇ ਭਲੇ ਲਈ ਅਰਦਾਸ ਨਹੀ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ [

3.      ਸਿਖਾਂ ਲਈ ਸ੍ਰੀ ਹਰਮਿੰਦਰ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਪਵਿੱਤਰ ਸਰੋਵਰ ਵਿੱਚ ਇਸ਼ਨਾਨ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਮਹੱਤਵ ਨਹੀ[

4.      ਸਿਖਾਂ ਲਈ ਗੁਰਦਵਾਰਾ ਸ੍ਰੀ ਹੇਮਕੁੰਟ ਦਾ ਕੋਈ ਮਹੱਤਵ ਨਹੀ [

5.      ਸਿੱਖ ਨੈਸ਼ਨਲ ਐਂਥਮ “ਦੇਹਿ ਸ਼ਿਵਾ ਬਰ ਮੋਹਿ ਇਹੈ” ਦਾ ਸਿਖਾਂ ਲਈ ਕੋਈ ਮਹੱਤਵ ਨਹੀ ਅਤੇ ਇਹ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦੁਆਰਾ ਨਹੀ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ [

ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੇ ਖੁੱਲੇ ਤੌਰ ਤੇ ਪ੍ਰਸਾਰਣ ਨਾਲ, ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਦੀਆਂ ਸੰਗਤਾਂ ਵਲੋਂ ਧੂੰਦੇ ਨੂੰ ਗੁਰਦੁਆਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸਮਾਂ ਦੇਣ ਤੇ ਇਤਰਾਜ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ[ ਧੂੰਦਾ ਨੂੰ ਪਾਰਕ ਐਵੀਨਿਊ ਸਾਊਥਾਲ ਦੀ ਕਮੇਟੀ ਵਲੋਂ 5 ਨਵੰਬਰ ਦਿਨ ਸੋਮਵਾਰ ਤੋਂ 6 ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਕਥਾ ਵਾਸਤੇ ਸਮਾਂ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ[ ਜਦੋਂ ਸੰਗਤਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਧੂੰਦਾ ਨੂੰ ਵਿਵਾਦਗ੍ਰਸਤ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਸਾਰ ਲਈ ਕਮੇਟੀ ਵਲੋਂ ਸਮਾਂ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ, ਸੰਗਤਾਂ ਦੇ ਹਿਰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਠੇਸ ਪੁੱਜੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 8 ਤੇ 9 ਨਵੰਬਰ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਪੂਰਵਕ ਮੁਜਾਹਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ [ ਜਿਸ ਦੌਰਾਨ ਨੌਜਵਾਨ ਸਿੰਘਾਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 20 ਤੋਂ ਘੱਟ ਸੀ,ਨੇ ਆਪਣਾ ਇਤਰਾਜ ਜਤਾਉਣ ਲਈ ਧੂੰਦਾ ਦੀ ਕਥਾ ਦੌਰਾਨ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਹਾਲ ਦੇ ਬਾਹਰ ਜੋੜਾ ਘਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਸ੍ਰੀ ਚੌਪਈ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਜਾਪੁ ਕੀਤੇ [ਇਹ ਸ਼ਾਂਤੀ ਪੂਰਵਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਮੇਟੀ ਦਾ ਧਿਆਨ ਇਸ ਪਾਸੇ ਖਿੱਚਣ ਲਈ ਸੀ ਕਿ ਧੂੰਦਾ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਸੰਗਤ ਵਿੱਚ ਦੁਬਿਧਾ ਪੈਦਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ [

 

ਸਿਆਣੇ ਗੁਰਸਿਖਾਂ ਨੇ ਪੁਲੀਸ ਨੂੰ ਇਸਦੀ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸੂਚਨਾ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਕਿ ਧੂੰਦਾ ਦੀ ਕਥਾ ਦੌਰਾਨ ਸ਼ਾਂਤਮਈ ਰੋਸ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ[8 ਅਤੇ 9 ਨਵੰਬਰ ਦੋਵੇਂ ਦਿਨ ਸਾਊਥਾਲ ਪੁਲੀਸ ਵਲੋਂ ਇੰਸਪੈਕਟਰ ਜੂਲੀਅਨ ਹੋਲਡਰ ਮੌਕੇ ਤੇ ਹਾਜਰ ਸਨ[

ਪੁਲੀਸ ਇਸ ਸ਼ਾਂਤਮਈ ਰੋਸ ਮੁਜਾਹਰੇ ਨਾਲ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ ਪੁਲੀਸ ਦੀ ਆਗਿਆ ਨਾਲ ਹੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ[

10 ਨਵੰਬਰ ਦਿਨ ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਯੂਕੇ ਸੰਗਤ ਦੇ ਪਤਵੰਤੇ ਸੱਜਣਾ ਦੀ ਸਿੰਘ ਸਭਾ ਸਾਊਥਾਲ ਦੇ ਕਮੇਟੀ ਮੈਬਰਾਂ ਨਾਲ ਖਾਲਸਾ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਸਕੂਲ (ਨੋਰਵੁਡ ਗਰੀਨ) ਵਿਖੇ ਮੀਟਿੰਗ ਹੋਈ [ਇਹ ਮੀਟਿੰਗ ਚਾਰ ਘੰਟੇ ਤੱਕ ਚੱਲੀ[ਇਸ ਮੀਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਦਲਜੀਤ ਹੇਅਰ ਅਤੇ ਸੁਖਦੀਪ ਰੰਧਾਵਾ ਵੀ ਹੋਰ ਕਮੇਟੀ ਮੈਬਰਾਂ ਸਮੇਤ ਹਾਜਰ ਸਨ [

ਇਸ ਮੀਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਵਿਚਾਰ ਕੀਤੀ ਗਈ ਕਿ ਸਰਬਜੀਤ ਸਿੰਘ ਧੂੰਦਾ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਗੁਰਮਤ ਵਿਰੋਧੀ ਪ੍ਰਚਾਰ  ਕਰਨ ਕਰਕੇ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਤਖਤ ਸਾਹਿਬ ਤੋਂ ਸਜਾ ਮਿਲ ਚੁੱਕੀ ਹੈ[ ਇਸ ਮੀਟਿੰਗ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸਹਿਮਤੀ ਬਣੀ ਕਿ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਤਖਤ ਦੇ ਜਥੇਦਾਰ ਦਾ ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਸਬੰਦੀ ਜੋ ਵੀ ਫੈਸਲਾ ਹੋਵੇਗਾ, ਸਾਰੀਆਂ ਧਿਰਾਂ ਉਸ ਫੈਸਲੇ ਨੂੰ ਮੰਨਣ ਲਈ ਪਾਬੰਦ ਹੋਣਗੀਆਂ[
ਜਥੇਦਾਰ ਜੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਧੂੰਦੇ ਨੂੰ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਸਟੇਜ ਤੋਂ ਬੋਲਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਨਹੀ ਦਿੱਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ, ਅਤੇ ਕਮੇਟੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਗੁਰਮਤ ਅਨੁਸਾਰ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਦਵਾਨ ਪ੍ਰਚਾਰਕਾਂ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ
[ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਧੂੰਦੇ ਦੇ ਬਾਕੀ ਦੀਵਾਨ ਕੈਂਸਲ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣ ਕਿਉਂ ਕਿ ਇਹ ਸੰਗਤ ਨੂੰ ਜੋੜਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਸੰਗਤਾਂ ਵਿੱਚ ਦੁਬਿਧਾ ਪੈਦਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ [

ਇਹ ਹਦਾਇਤਾਂ ਜਥੇਦਾਰ ਜੀ ਵਲੋਂ ਦਲਜੀਤ ਹੇਅਰ (ਕਮੇਟੀ ਮੈਬਰ) ਨੂੰ ਟੈਲੀਫੋਨ ਤੇ ਹੋਈ ਗੱਲ ਬਾਤ ਦੌਰਾਨ ਉਸਨੂੰ ਦਿੱਤੀਆਂ ਗਈਆਂ [

ਜਥੇਦਾਰ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਤਖਤ ਦੀਆਂ ਇਹ ਹਿਦਾਇਤਾਂ ਅਤੇ ਦਲਜੀਤ ਹੇਅਰ ਵਲੋਂ ਇਸ ਫੈਸਲੇ ਨੂੰ ਮੰਨਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋਣ ਦੀ ਰਿਕਾਰਡਿੰਗ ਸੰਗਤਾਂ ਵਿੱਚ ਰਿਲੀਜ਼ ਕੀਤੀ ਜਾ ਚੁੱਕੀ ਹੈ[

ਜਥੇਦਾਰ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਤਖਤ ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਨੂੰ ਮੰਨਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਕਮੇਟੀ (ਦਲਜੀਤ ਹੇਅਰ)

ਉਸੇ ਦਿਨ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਸਿੰਘ ਸਭਾ (ਪਾਰਕਿੰਗ ਐਵੀਨਿਊ) ਵਿਖੇ ਬੁਲਾ ਕੇ ਧੂੰਦੇ ਸਿਰੋਪਾਉ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ [ਉਸਨੂੰ 15 ਮਿੰਟ ਲਈ ਬੋਲਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਵੀ ਦਿਤਾ ਗਿਆ ! ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਧੂੰਦੇ ਨੇ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ ਕਿ ਜਦ ਤੱਕ ਉਹ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਤਖਤ ਸਾਹਿਬ ਤੇ ਪੇਸ਼ ਨਹੀ ਹੋ ਜਾਂਦਾ, ਕੋਈ ਕਥਾ ਨਹੀ ਕਰੇਗਾ ! (ਇਸਦੀ ਵੀਡਿਉ ਰਲੀਜ਼ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੈ)

ਸਿੰਘ ਸਭਾ ਸਾਊਥਾਲ ਦੇ ਹੈਡ ਗ੍ਰੰਥੀ ‘ਬਲਵਿੰਦਰ ਭੱਟੀ’ ਨੇ ਜਥੇਦਾਰ ਦੇ ਫੈਂਸਲੇ ਦੀ ਨਿੰਦਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਧੂੰਦੇ ਨੂੰ ਸਟੇਜ ਤੇ ਕਥਾ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ ! ਸਟੇਜ ਸੈਕਟਰੀ ਸੁਖਦੀਪ ਰੰਧਾਵਾ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਤਖਤ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਸਰਵ ਉੱਚ ਹਸਤੀ ਨੂੰ ਖੁੱਲੇ ਤੌਰ ਤੇ ਚੈਲੰਜ ਕੀਤਾ !
 11 ਨਵੰਬਰ ਦਿਨ ਐਤਵਾਰ ਨੂੰ ਧੂੰਦੇ ਨੇ, ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਤਖਤ ਸਾਹਿਬ ਉੱਤੇ ਪੇਸ਼ ਹੋਣ  ਦੇ ਇਕਰਾਰ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦਰਬਾਰ ਗੁਰਦਆਰਾ, ਕਿੰਗ ਸਟ੍ਰੀਟ ਸਾਊਥਾਲ ਵਿਖੇ ਕਥਾ ਕੀਤੀ !

 

ਸ਼ਾਮ 5 ਵਜੇ ਸੰਗਤ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਧੂੰਦਾ ਪਾਰਕ ਐਵੀਨਿਊ ਗੁਰਦਆਰਾ ਵਿਖੇ ਸ਼ਾਮ 7 ਵਜੇ ਕਥਾ ਕਰੇਗਾ !
ਇਸ ਬਾਰੇ ਸਪਸ਼ਟੀਕਰਣ ਲੈਣ ਲਈ ਸੁਖਦੀਪ ਰੰਧਾਵਾ (ਸਟੇਜ ਸਕੱਤਰ) ਨੂੰ ਉਸੇ ਵਕਤ ਸੰਪਰਕ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ! ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕੇ ਮੈਂ ਵੀ ਇਹ ਸੁਣਿਆ ਹੈ, ਪ੍ਰੰਤੂ ਮੈਨੂ ਨਹੀ ਪਤਾ ! ਸੈਕਟਰੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੇਰੇ ਅਤੇ ਦਲਜੀਤ ਹੇਅਰ ਤੇ ਹੀ ਹਰ ਵਾਰ ਦੋਸ਼ ਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਦ ਕਿ ਹੋਰ ਮੈਂਬਰ ਵੀ ਇਸ ਲਈ ਪ੍ਰਬੰਦ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ!

ਸੁਖਦੀਪ ਰੰਧਾਵਾ ਨੂੰ ਫਿਰ ਪੁੱਛਿਆ ਗਿਆ ਕਿ ਉਹ ਧੂੰਦੇ ਦੀ ਕਥਾ ਹੋਣਾ ਜਾਂ ਨਾਂ ਹੋਣ ਬਾਰੇ ਸਪਸ਼ਟ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਕਿ ਸੰਗਤਾਂ ਨੂੰ ਸਾਵਧਾਨ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ ਅਤੇ ਉਹ ਆਪਣਾ ਸ਼ਾਂਤਮਈ ਵਿਰੋਧ ਦਰਜ ਕਰਨ ਲਈ ਇਕੱਤਰ ਹੋ ਸਕਣ ! ਸੁਖਦੀਪ ਰੰਧਾਵਾ ਨੇ ਇਸ ਟੈਕਸਟ ਦੁਆਰਾ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ! “ok ji’

ਸੰਗਤ ਦੇ 10 ਕੁ ਮੈਬਰ ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਕਰੀਬ 6 ਵਜੇ ਸ਼ਾਂਤਮਈ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਲਈ ਪਹੁੰਚੇ , ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਕਿ ਉਹ ਪਿਛਲੇ 2 ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਸ੍ਰੀ ਚੌਪਈ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਜਾਪੁ ਕਰ ਕੇ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ !

ਸੰਗਤ ਦੇ ਇਸ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਇਕੱਠ ਨੂੰ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦਾ ਜਾਪ ਕਰਨ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ ਗਿਆ !

ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਕਮੇਟੀ ਦੁਆਰਾ ਸੰਗਤਾਂ ਨਾਲ ਦੁਰਵਿਹਾਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਕਿ ਇਥੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੋ, ਤੁਸੀਂ ਇਥੇ ਨਹੀ ਆ ਸਕਦੇ ! ਕਮੇਟੀ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਧੂੰਦੇ ਦੇ ਸਪੋਰਟਰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 60 ਦੇ ਕਰੀਬ ਸੀ, ਸੰਗਤਾਂ ਨੂੰ ਧੱਕੇ ਮਾਰ ਕੇ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਹੱਦ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ! ਸਰਬਜੀਤ ਬਾਵਾ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ! ਸੰਗਤ ਉੱਤੇ ਇਸ ਹਮਲੇ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਸਿੰਘ ਦੀ ਦਸਤਾਰ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ !

ਸੰਗਤ ਨੂੰ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਕੱਢਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਰਬਜੀਤ ਬਾਵਾ ਦੁਆਰਾ ਗੇਟ ਲੌਕ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਗਏ !

(ਵੀਡੀਉ ਰੀਲੀਜ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ)

ਸੰਗਤ ਦੁਆਰਾ ਪੁਲੀਸ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ !

ਸੰਗਤ ਦੀ ਹੈਰਾਨਗੀ ਦੀ ਕੋਈ ਹੱਦ ਨਾ  ਰਹੀ ਜਦੋਂ, ਪੁਲੀਸ ਨੇ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਸੰਗਤ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਡਣ ਵਾਲੀਆਂ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰਨ ਦੀ ਥਾਂ ਉਲਟਾ ਸੰਗਤ ਨੂੰ ਹੀ ਸਵਾਲ ਜਵਾਬ ਕਰਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ !

 ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਧੂੰਦਾ ਸਮਰਥੱਕ ਬਾਹਰ ਖੜੇ ਸੰਗਤ ਨੂੰ ਲਾਹਨਤਾਂ ਦਿੰਦੇ ਰਹੇ !, ਪਰ ਪੁਲੀਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੁਜ ਨਹੀ ਕਿਹਾ !

ਸੰਗਤ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਡਣ ਦੇ ਥੋੜੇ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਧੂੰਦਾ ਉੱਥੇ ਪਹੁੰਚਿਆ ! ਸੰਗਤ ਉਸਦੀ ਕਾਰ ਦੁਆਲੇ ਇਕੱਠੀ ਹੋ ਗਈ ਤਾਂ ਕਿ ਧੂੰਦਾ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਸਕੇ ਕਿ ਸੰਗਤ ਉਸਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਨਹੀ ਹੈ! ਜੋ ਕਿ ਸੰਗਤ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਨਾਲੋਂ ਜੋੜਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਤੋੜਨ ਦਾ ਕਾਰਣ ਬਣ ਰਿਹਾ ਹੈ !

ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਖਾਸ ਕਮੇਟੀ ਮੈਂਬਰ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇ ਦੋ ਜੀਅ  ਪਿਛੋਂ ਦੀ ਆ ਕੇ ਸੰਗਤ ਨਾਲ ਧੱਕੇ ਮੁੱਕੀ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ! ਅਤੇ ਸੰਗਤ ਨੂੰ ਗਾਲਾਂ ਕੱਡਣ ਲੱਗੇ ! ਇਸ ਦੌਰਾਨ 15 ਅਤੇ 16 ਸਾਲ ਦੇ 2 ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਦੀਆਂ ਦਸਤਾਰਾਂ ਉੱਤਾਰ ਦਿੱਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੁੱਟਿਆ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ ! ਇਸ ਤੋਂ ਸਾਬਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਖਾਸ ਕਮੇਟੀ ਮੈਂਬਰ ਦੇ ਪਾਲੇ ਹੋਏ ਇਹ ਗੁੰਡੇ ਸ਼ਾਂਤਮਈ ਜਾਪ ਕਰ ਰਹੀ ਸੰਗਤ ਨੂੰ ਲੜਾਈ ਵਾਸਤੇ ਉਕਸਾ ਰਹੇ ਸਨ !

ਇਹ ਗੁੰਡੇ ਅਨਸਰ ਜੋ ਕਿ ਸੰਗਤ ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲੋਂ ਸ਼ਰਾਬ ਦੀ ਬਦਬੂ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ! ਇਸ ਤਰਾਂ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਪਾਲੇ ਹੋਏ ਗੁੰਡੇ ਅਨਸਰ ਜੋ ਕਿ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀ ਕੇ ਗੁਰਦਆਰਾ ਸਾਹਿਬ ਵਿਚ ਦਾਖਲ ਹੋਏ ਜਦ ਕਿ ਸਿੱਖ ਰਹਿਤ ਮਰਿਆਦਾ ਅਨੁਸਾਰ ਕੋਈ ਵੀ ਨਸ਼ਾ ਕਰਕੇ ਗੁਰਦਆਰਾ ਸਾਹਿਬ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਆ ਸਕਦਾ !

ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਅੰਦਰ ਦਾਖਲ ਹੋਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ! ਜਿਸਨੂੰ ਪੁਲੀਸ ਅਤੇ ਸੰਗਤ ਦੁਆਰਾ ਰੋਕੇਯਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਮੰਨਿਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਸ਼ਰਬ ਪੀਤੀ ਹੋਈ ਸੀ !

ਸੰਗਤ ਦੀ ਇਛਾ ਸੀ ਕਿ ਧੂੰਦੇ ਅਤੇ ਕਮੇਟੀ ਨੂੰ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਗੁਰਮਤ ਵਿਰੁਧ ਪ੍ਰਚਾਰ ਅਤੇ ਜਥੇਦਾਰ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਤਖਤ ਦੀਆਂ ਹਿਦਾਇਤਾਂ ਦੀ ਉਲੰਗਣਾ ਕਰਨ ਬਾਰੇ ਬੈਠ ਕੇ ਸ਼ਾਂਤੀ ਪੂਰਵਕ ਵਿਚਾਰ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ !
ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਭਾਈ ਸੁਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਜੀ ਜੋ ਕਿ ਇੰਡੀਆ ਵਿਚ ਸ਼ਹੀਦ ਭਾਈ ਜਸਪਾਲ ਸਿੰਘ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਲਈ ਇਨਸਾਫ਼ ਵਾਸਤੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਨੇ ਇਸ ਮਸਲੇ ਦੇ ਸ਼ਾਂਤੀਪੂਰਨ ਹੱਲ ਲਈ ਪੂਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ! ਉਨ੍ਹਾਂ ਤਜਵੀਜ਼ ਦਿੱਤੀ ਕੇ ਸੰਗਤ ਵਿਚੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਮੇਤ ਮੈਂਬਰ ਨੂੰ ਧੂੰਦਾ ਨਾਲ ਸੰਗਤ ਅਤੇ ਕਮੇਟੀ ਸਾਹਮਣੇ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਨ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇ !

ਇਥੋਂ ਤੱਕ ਭਾਈ ਸੁਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਜੀ ਨੂੰ ਗੁਰਦਆਰਾ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਅੰਦਰ ਜਾਣ ਤੋਂ ਰੋਕਿਆ ਗਿਆ ! ਕਮੇਟੀ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਪੁਲੀਸ ਰਾਹੀਂ ਸੁਨੇਹਾ ਭੇਜਿਆ ਕੇ ਧੂੰਦਾ ਅਤੇ ਕਮੇਟੀ ਭਾਈ ਸੁਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਜੀ ਨਾਲ ਮੀਟਿੰਗ ਕਰਨ ਗੇ ਪਰੰਤੂ ਇਕ ਘੰਟਾ ਇਹ ਝੂਠ ਦੀ ਖੇਡ ਖੇਡਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਭਾਈ ਸੁਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਧੂੰਦੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਜੀਵਨ ਵਾਲੇ ਪੰਥਕ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਿਵੇਂ ਕਰ ਸਕੇਗਾ!
ਨੋਟ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸੰਗਤ ਕਿਸੇ ਇਕ ਜਥੇਬੰਦੀ, ਗੁਰਦਆਰਾ ਜਾਂ ਗਰੁਪ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਨਹੀ ਸੀ ਸਗੋਂ ਸਾਰੇ ਪੰਥ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਹਿਜ ਧਾਰੀ ਸਿੱਖ ਵੀ ਸਨ ਇਸ ਇਕਠ ਦਾ ਕਾਰਣ ਧੂੰਦੇ ਦਾ ਕੂੜ ਪ੍ਰਚਾਰ ਅਤੇ ਕਮੇਟੀ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦਾ ਦੁਰਵਿਹਾਰ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸੰਗਤ ਤੇ ਤਸ਼ਦਦ ਕੀਤਾ !
ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਸੰਗਤ ਉਪਰ ਹਮਲੇ ਅਤੇ ਧੂੰਦੇ ਦੀ ਅਕਾਲ ਤਖਤ ਦੇ ਹੁਕਮਾਂ ਦੀ ਉਲਘਣਾ ਦੀ ਖਬਰ ਜੰਗਲ ਦੀ ਅੱਗ ਵਾਂਗ ਫੈਲ ਗਈ ਅਤੇ ਸੰਗਤ ਦਾ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਗਰੁਪ ਵੱਡੇ ਇਕਠ ਦਾ ਰੂਪ ਧਾਰ ਗਿਆ ਜਿਸ ਦੀ ਗਿਣਤੀ 200 ਤੋਂ ਵੱਧ ਸੀ!

ਧੂੰਦੇ ਦੀ ਕਥਾ ਸਮਾਪਤ ਹੋਣ ਤੇ ਸੰਗਤ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਸਿਮਰਨ ਦਾ ਜਾਪ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਾਰ ਪਾਰਕ ਦੇ ਗੇਟਾਂ ਦਾ ਬਾਹਰ ਠੰਡ ਵਿਚ ਚੌਂਕੜੇ ਮਾਰ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ !

ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਧੂੰਦਾ ਗੁਰਦਆਰਾ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਅੰਦਰ ਹੀ ਲੁਕਿਆ ਰਿਹਾ ! ਪੁਲੀਸ ਦੇ ਸਖਤ ਸੁਰਖਿਆ ਪਹਿਰੇ ਅਤੇ ਦੰਗਾ ਵਿਰੋਧੀ ਤਿਆਰੀਆਂ ਨਾਲ ਧੂੰਦੇ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਲਿਜਾਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੜਕ ਤੇ ਬੈਠ ਕੇ ਜਾਪੁ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਸੰਗਤਾਂ ਨੂੰ ਪੁਲੀਸ ਦੁਆਰਾ ਚੁਕ ਕੇ ਪਰਾਂ ਸੁਟਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਕਈ ਸਿੰਘ ਦੇ ਸੱਟਾਂ ਲੱਗੀਆਂ ਅਤੇ ਦਸਤਰਾਂ ਉੱਤਰੀਆਂ ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਸੰਗਤ ਟੀਵੀ ਦੇ ਰਿਪੋਰਟਰ ਰਗਬੀਰ ਸਿੰਘ ਦੀ ਦਸਤਾਰ ਉੱਤਰ ਗਈ ! ਪੁਲੀਸ ਨੇ ਲਾਠੀਆਂ ਰਾਹੀਂ ਸੰਗਤ ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਧੂੰਦੇ ਨੂੰ ਸਰਬਜੀਤ ਬਾਵਾ ਦੀ ਗੱਡੀ ਵਿਚ ਬੈਠਾ ਕੇ ਲੈ ਗਏ !

ਧੂੰਦੇ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਸੰਗਤ ਬੈਠ ਕੇ ਜਾਪੁ ਕਰਦੀ ਰਹੀ ਤਾਂਕੇ ਕਮੇਟੀ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਸਕੇ ਕੇ ਉਸ ਦੀ ਗਲਤੀ ਨਾਲ ਸੰਗਤ ਨੂੰ ਕਿੰਨੇ ਤਸੀਹੇ ਝਲਣੇ ਪਏ ! ਪੁਲੀਸ ਦੀ ਧੱਕੇ ਸ਼ਾਹੀ ਅਤੇ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਗੁੰਡਿਆਂ ਵਲੋਂ ਸੰਗਤਾਂ ਨੂੰ ਲੜਾਈ ਲਈ ਉਕਸਾਉਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਸੰਗਤ ਸ਼ਾਂਤ ਰਹੀ ਅਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰੀ ਨਹੀ ਹੋਈ [

ਸੰਗਤ ਵਲੋਂ ਪੂਰੇ ਹਫਤੇ ਦੌਰਾਨ ਕਮੇਟੀ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀਆਂ ਕਰਨ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਕੰਨ ਤੇ ਜੂੰ ਨਹੀ ਸਰਕੀ !

ਕਮੇਟੀ ਵਲੋਂ ਧੂੰਦੇ ਦੀ ਬੂਕਿੰਗ ਸੋਮਵਾਰ ਤੋਂ ਸ਼ਨੀਵਾਰ ਤੱਕ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਪਰੰਤੂ ਕਮੇਟੀ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੰਕਾਰ ਵਿਚ ਐਤਵਾਰ ਨੂੰ ਧੂੰਦੇ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਜੋ ਕਿ ਬਹੁਤ ਹੀ ਮੰਦ ਭਾਗਾ ਫੈਂਸਲਾ ਸੀ[

ਕਿਸੇ ਵੀ ਗੁਰੂ ਘਰ ਦੀ ਪ੍ਰਬੰਦਕ ਕਮੇਟੀ ਕੋਲ ਇਹ ਅਧਿਕਾਰ ਨਹੀ ਕਿ ਉਹ ਸੰਗਤਾਂ ਦੇ ਹਿਰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰਾਂ ਠੇਸ ਪਹੁੰਚਾਵੇ ਅਤੇ  ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨਾਲ ਖਿਲਵਾੜ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ  [     

ਕੀ ਅੱਜ ਸਾਡੇ ਗੁਰੂ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁਰਮਤ ਅਨੁਸਾਰ ਪ੍ਰਚਾਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ?

From Des Pardes:


ਕੀ ਅੱਜ ਸਾਡੇ ਗੁਰੂ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁਰਮਤ ਅਨੁਸਾਰ ਪ੍ਰਚਾਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ?



ਅੱਜ ਕੱਲ ਦੇਖਣ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੇ ਗੁਰੂ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬ ਤੋਂ ਕਾਫੀ ਕਥਾਵਾਚਕ ਕਥਾ ਕਰਨ ਆ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਗੁਰਮਤ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਮ ਸੰਗਤਾਂ ਨੂੰ ਗੁਰਮਤ ਗਾਡੀ ਰਾਹ ਤੋਂ ਭਟਕਾ ਕੇ ਕੁਮਾਰਗ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ [‌‍‌‌‌‌ ਇਹ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦੀਆਂ ਪੰਕਤੀਆਂ ਦੇ ਆਪਣੀ ਮਨਮਤ ਅਨੁਸਾਰ ਅਰਥ ਕਰਕੇ, ਗੁਰ ਇਤਿਹਾਸ ਦੀਆਂ ਸਾਖੀਆਂ ਤੋੜ ਮਰੋੜ ਕੇ ਸੰਗਤਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਭੋਲੀ ਭਾਲੀ ਸੰਗਤ ਨੂੰ ਗੁਮਰਾਹ ਕਰਕੇ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰਕੇ, ਸੰਗਤਾਂ ਦੀ ਸ਼ਰਧਾ ਤੋੜ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨਾਲ ਖਿਲਵਾੜ ਕਰਦੇ ਹਨ [‌‍‌‌‌‌ ਇਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਜੋ ਸਿੱਖੀ ਦੇ ਮੂਲ ਸਿਧਾਂਤ ਨਾਮ ਜਪਣਾ, ਵੰਡ ਛਕਣਾ, ਅਤੇ ਕਿਰਤ ਕਰਨੀ ਉਹਨਾਂ ਤੇ ਵੀ ਕਿੰਤੂ ਪਰੰਤੂ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ [‌‍‌‌‌‌

ਇਹਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਹੀ ਇੱਕ ਹਨ  ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਨਾਮ ਸਰਬਜੀਤ ਸਿੰਘ ਧੂੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਪਿੱਛਲੇ ਦਿਨੀ ਇੰਗਲੈੰਡ ਵਿੱਚ ਕਥਾ ਕਰਨ ਵਾਸਤੇ ਆਏ ਸਨ[ ਜੇ ਆਪਾਂ ਭਾਈ ਧੂੰਦਾ ਜੀ ਦੇ ਪਿਛੋਕੜ ਵੱਲ ਤੱਕੀਏ ਤਾਂ ਕੁਝ ਸਮਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸ੍ਰੀ ਦਰਬਾਰ ਸਾਹਿਬ ਵਿਖੇ ਨਿਰੰਤਰ ਹੋ ਰਹੇ ਇਲਾਹੀ ਕੀਰਤਨ ਬਾਰੇ ਭੱਦੀ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਵਰਤਣ ਤੇ ਸਿਖਾਂ ਦੇ ਸੁਪਰੀਮ ਕੋਰਟ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਤਖ਼ਤ ਸਾਹਿਬ ਤੇ ਪੇਸ਼ ਹੋਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਸੀ [

ਅਜੇ ਇਹਨਾਂ ਸੁਰਖੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਨਿਕਲੇ ਹੀ ਸਨ ਕਿ ਹੁਣ ਫਿਰ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦੇ ਕੀਰਤਨ, ਸਿਮਰਨ ਅਤੇ ਅਰਦਾਸ ਦੇ ਵਿਰੋਧ ਵਿੱਚ ਇੰਟਰਨੈਟ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਵੀਡੀਓ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲ ਰਹੀਆਂ ਹਨ [ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਅਤੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਾਥੀ ਕਹਿ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿ ਕੀਰਤਨ ਅਤੇ ਸਿਮਰਨ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਲਾਭ ਨਹੀ [ ਹੁਣ ਤੱਕ ਅਖੌਤੀ ਸਿਮਰਨ ਤੇ ਕੀਰਤਨ ਤੋਂ ਮਿਲਿਆ ਹੀ ਕੀ ਹੈ[ਜੇਕਰ ਕੀਰਤਨ ਅਤੇ ਸਿਮਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਲਾਭ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ 1984 ਵਿੱਚ ਜੋ ਹਮਲਾ ਸ੍ਰੀ ਦਰਬਾਰ ਸਾਹਿਬ ਤੇ ਹੋਇਆ ਉਹ ਕਿਓਂ ਹੁੰਦਾ [ ਜੋ 1984 ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਐਨੇ ਸਿੱਖ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋਏ ਹਨ ਉਹ ਕਿਉਂ ਹੁੰਦੇ[ਜੇ ਇਸ ਅਖੌਤੀ ਕੀਰਤਨ ਤੇ ਸਿਮਰਨ ਨਾਲ ਸਾਡਾ ਕੁਝ ਸਵਰਨਾ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਹੁਣ ਤੱਕ ਸੰਵਰ ਚੁੱਕਾ ਹੁੰਦਾ [

 ਆਉ ਹੁਣ ਆਪਾਂ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ ਵਿਚਾਰੀਏ ਕਿ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਸਿਮਰਨ ਤੇ ਕੀਰਤਨ ਬਾਰੇ ਕੀ ਉਪਦੇਸ਼ ਦਿੰਦੇ ਹਨ [ ਜੇ ਸ੍ਰੀ ਸੁਖਮਨੀ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਅਸਟਪਦੀ ਨੂੰ ਵਿਚਾਰੀਏ ਤਾਂ ਪਤਾ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪੰਜਵੇ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਜੀ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਕਿੰਨੀ ਮਹੱਤਤਾ ਦਰਸਾਈ ਹੈ

pRB kw ismrnu sB qy aUcw ]                                                                  ANG (263)

kIrqn nwmu ismrq rhau jb lgu Git swsu ]1] rhwau ]                                ANG (818)

ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਆਖਰੀ ਸਵਾਸ ਤੱਕ ਸਾਹ ਸਾਹ ਨਾਲ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਜਪਣ ਦਾ ਉਪਦੇਸ਼ ਦਿੰਦੇ ਹਨ[

ismrhu ismrhu swis swis mq iblm kryh ]                                                  ANG (812)

ismrnu Bjnu dieAw nhI kInI qau muiK cotw Kwihgw ]2]                                   ANG (1106)

kljug mih kIrqnu prDwnw ]                                                                  

gurmuiK jpIAY lwie iDAwnw ]                                                                   ANG (1075)

 

crxwribMd Bjnµ irdXM nwm Dwrxh ]

kIrqnµ swDsMgyx nwnk nh idRstMiq jmdUqnh ]34]                                         ANG(1356)

nwnku khY suin ry mnw kir kIrqnu hoie auDwru ]4]1]158]                                 ANG (214)

 

jh swDU goibd Bjnu kIrqnu nwnk nIq ]                                             

xw hau xw qUM xh Cutih inkit n jweIAhu dUq ]1]                                            Ang (256)

 

ibnu ismrn grDB kI inAweI ]                                                                   Ang (239)

 

ਹੁਣ ਵਿਚਾਰਨਯੋਗ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸਿੱਖ ਪੰਥ ਦੇ ਹੋਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਕੀਰਤਨੀਏ ਅਤੇ ਕਥਾਵਾਚਕ ਹੋਏ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿੱਖ ਜਗਤ ਵਿੱਚ ਸੁਨਹਿਰੀ ਅਖਰਾਂ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦਾ ਹੈ[  ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਭਾਈ ਵੀਰ ਸਿੰਘ ਜੀ, ਪ੍ਰੋ: ਸਾਹਿਬ ਸਿੰਘ, ਗਿ: ਸੰਤ ਸਿੰਘ ਜੀ ਮਸਕੀਨ ਆਦਿ ਅਤੇ ਮੌਜੂਦਾ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਭਾਈ ਪਿੰਦਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਜੀ ਪਰੰਤੂ ਇਹਨਾਂ ਮਹਾਂਨ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਸਿਮਰਨ ਕੀਰਤਨ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਵੀ ਟੀਕਾ ਟਿੱਪਣੀ ਨਹੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਸੰਗਤਾ ਦੀਆਂ ਸ਼ਰਧਾ   ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨਾਲ ਕੋਈ ਖਿਲਵਾੜ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਧੂੰਦਾ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਅਖੌਤੀ ਪ੍ਰਚਾਰਕਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਮੰਨੀਏ ਤਾਂ ਸਵਾਲ ਉਠਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੇ ਪੰਥ ਦੇ ਮਹਾਂਨ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਹੁਣ ਤੱਕ ਗਲਤ ਪ੍ਰਚਾਰ ਹੀ ਕਰਦੇ ਰਹੇ ? ਕੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗੁਰਬਾਣੀ ਜਾਂ ਸਿਖ ਇਤਿਹਾਸ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਹੀ ਸੀ? ਇਹਨਾਂ ਸਭ ਗੱਲਾਂ ਤੋਂ ਪਤਾ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅੱਜ ਕਲ ਦੇ ਧੂੰਦੇ ਵਰਗੇ ਅਖੌਤੀ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਸਗਤਾਂ ਨੂੰ ਗੁਮਰਾਹ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ[

ਸਾਡੀ ਸੰਗਤਾਂ ਨੂੰ, ਗੁਰਦਆਰਾ ਪਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀਆਂ ਨੂੰ, ਪੰਥਕ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਨੂੰ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥ ਜੋੜਕੇ ਬੇਨਤੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਅਖੌਤੀ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਜੋ ਕਿ ਸੰਗਤਾਂ ਦੀ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਨਾਲੋਂ ਸ਼ਰਧਾ ਤੋੜ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨਾਲ ਖਿਲਵਾੜ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਟੇਜ ਉੱਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦਾ ਮਜਾਕ ਉਡਾ ਰਹੇ ਹਨ[ ਹੁਣ ਸੰਗਤ ਦੇ ਚਰਨਾ ਵਿਚ ਏਹੀ ਬੇਨਤੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਪ੍ਰਚਾਰਕਾਂ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਘਰਾਂ ਵਿਚ ਸਮਾਂ ਦੇਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਗੁਰਮਤ ਅਨੁਸਾਰ ਸਹੀ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਚਾਰਕਾਂ ਨੂੰ ਸਮਾਂ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ [

 

ਵਧੇਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਲਈ      http://sarbjitsinghdhunda.blogspot.co.uk

Thursday 15 November 2012

The Truth - What happened at Park Ave Gurdwara and Sarbjit Dhunda's Katha

Dear Saadh Sangat Ji

We would like to bring to your attention the events that have occurred over the last few days as a result of Sarbjit Dhunda’s continued spreading of controversial and anti-Sikh discourses at Sri Guru Singh Sabha Southall (Park Avenue).

By way of background Sarabjit Dhunda’s main views which are anti Gurmat include:
  1. That Sikhs should not do Naam Simran (repetition of God’s name as accorded by Sri Guru Granth Sahib Ji)
  2. That Sikhs should not pray for the well being of all
  3. That Sikhs should place no importance on the bathing in the Holy Sarovar at Sri Harmandir Sahib
  4. That Sikhs should place no importance on the Gurdwara at Hemkunt Sahib
  5. That the Sikh National Anthem “Deh Shiva Bar Mohe Ihai” has no relevance for Sikhs and was not written by Guru Gobind Singh Ji.
Airing these views openly, Sangat across the globe has taken objection to Dhunda being given the stage at Gurdwareh to spread these views.

Dhunda was permitted by the committee at Park Avenue, Southall to hold discourses from Monday 5th November 2012 for 6 days. On Thursday 8th and Friday 9th of November 2012, Sangat, hurt by the controversial views that Sarbjit Dhunda has been allowed to propagate during the past week in Southall, attended to peacefully protest. Sangat numbering less than 20 and including young Sikhs, made their objections known by reciting the holy prayer of Sri Guru Gobind Singh Ji’s, Sri Chaupai Sahib in the foyer of the Gurdwara during Dhunda’s discourse. The intention was to make the committee aware that Dhunda’s views are splitting up the community and spreading disharmony.

Elder respected Gursikhs that were taking part in the protest had been in contact with the police from early last week via a Police Liaison officer. The police were informed in advance that there would be a peaceful protest against Dhundas visit. On both days of the protest, Inspector Julian Holden of Southall Police was in attendance. Both were happy and impressed with the dignified manner in which the peaceful protest was conducted.

On Saturday 10th November, the committee agreed to meet Sangat at Khalsa Primary School, Norwood Hall, Norwood Green. The meeting lasted around 4 hours and committee members including Daljit Hayre and Sukhdeep Randhawa were present. Also present were respected members of the UK Sangat.

In the meeting it was discussed and considered that Sarabjit Dhunda had already been reprimanded for his anti Gurmat parchaar by Sri Akaal Takht. It was resolved that whatever the Akaal Takht Jathedar decided, would be what all would abide by.

Jathedar Ji said that Dhunda should not be allowed to voice his opinions on a Gurdwara stage and that the committee should call alternative knowledgeable Parcharaks. He stated Dhunda is intent on creating disunity, saying:

“All remaining Diwans should be cancelled based on the fact that that the programs were causing considerable distress and major splits in the community across the UK” (translated).

These instructions were directly conveyed to Daljit Hayre (Gurudwara Committee member) by the Jathedar via telephone. The recording of Giani Gurbachan Singhs conversation and of Daljit Hayre accepting this decision has been released to the Sangat.

Despite agreeing to accept Jathedar Ji’s decision, Sarabjit Dhunda was honored with a Saropa by the committee (Daljit Hayre) at Park Avenue Gurudwara the same evening.

He was also allowed to talk for 15 minutes. During which time he declared he shall not do any more Katha until he appeared before Sri Akaal Thakat Sahib. (Video footage of this has been released)

The Head Granthi of Singh Sabha Southall, Balwinder “Phati”, denounced the Jathedar’s decision and encouraged him to do a discourse on stage. The Stage Secretary, Sukhdeep Randhawa, openly challenged the authority of Sri Akaal Takht Sahib.

On Sunday the 11th of November, Dhunda did Katha at Guru Nanak Darbar Gurudwara, King Street, Southall, and spoke at length at Singh Sabha Southall, Havelock Road. This is despite his pledge not to, until he had presented himself before Sri Akaal Thakat Sahib.

At 5pm the Sangat were made aware that Dhunda would do a discourse at Park Avenue at 7pm. Sukhdeep Randhawa (Stage Sec) was immediately contacted, to seek clarification.

He claimed “I heard that as well, but I do not know, me and Daljit (Hayre) always get the blame but others may be trying to organise it!”

Sukhdeep Randhawa was asked if he could confirm if the discourse would go ahead so that Sangat could be warned and could attend to register their protest peacefully. Sukhdeep Randawa replied by text; “Ok Ji”.

Approximately 10 members of the Sangat arrived around 6pm to protest peacefully as they had done the previous 2 nights by reciting Sri Chaupai Sahib.This small group were prevented from reciting Gurbani in the peaceful and dignified manner in which they had done on the previous 2 nights.

At first they were verbally abused which then escalated to violent pushing and barging. To the dismay of the Sangat, the committee and Sarabjit Dhunda’s supporters (approximately 60 in number), violently drove the Sangat from the foyer and out on to the street. One prominent member of the group was Sarbjit “Bavha”.During this vicious attack the turban (Dastaar) of a young Sikh was removed. After violently ejecting the Sangat, the gates were locked by Sarbjit “Bavha”. (Video of this has been released)

The police were called by the Sangat. Frustratingly, instead of the police arresting those who committed violent acts in the Gurdwara by forcefully ejecting the Sangat, the perpetrators were allowed to remain outside and taunt the protesting Sangat.

Shortly after the ejection of the Sangat, Dhunda arrived. The Sangat gathered around his car to make their presence aware and to let him know that the Sangat objected to his views which were not joining the Sangat to the Guru but dividing them. At the time 2 members of a prominent committee members family rushed into the protesters from behind, pushing and swearing at them. They were then followed by several of his friends who continued to push 2 young members of the Sangat aged 15 and 16 years old. This was clearly orchestrated in an attempt to aggravate the Sangat. The ‘thugs’ that tried to attack the Sangat from behind were visibly under the influence of alcohol

By entering the Gurdwara under the influence of intoxicants, these individuals that have attacked the Sangat have broken the strict rules and code of conduct of the Gurdwara. One individual later tried to re-enter the Gurdwara premises from the front gate but was stopped by the police and sangat who recognised that he was drunk and should not be allowed onto the Gurdwara premises.

The protesting Sangat wanted to have a calm and open discussion with the committee and Dhunda about their anti Gurmat parchaar and open violation of The Akaal Takht Jathedar's instructions not to let Dhunda speak. Panthic parcharak Bhai Surinder Singh, who in India is leading the fight for justice for Shaheed Bhai Jaspal Singh, also attended and tried to pacify the situation. He proposed that 2 members of the protesting Sangat (including himself) be allowed to meet Sarabjit Dhunda in front of the Sangat inside the Gurudwara.

Bhai Surinder Singh was prevented from entering the Gurudwara. The Gurudwara Committee at first sent a message via the police that Dhunda and the committee would meet with Bhai Surinder Singh. However after an hour of game playing and lies they refused to face Bhai Surinder Singh. Dhunda was fully aware that he would be extremely embarrassed by a Panthic Parcharak.

It is of note that protesting Sangat were made up of Sikhs of all backgrounds not just one group. They were all united in their opposition of the false Parchar of Dhunda and the actions of committee members who rather than joining the Sangat attacked them instead.

Word spread of the Committee’s attack on the Sangat and Dhunda’s disregard of the Akaal Takht’s Hukam, the small group of Sangat grew to more than 200.

At the end of Dhunda’s discourse, a sit-down protest took place at the car park gates to demonstrate the deep upset and disrespect that had taken place by allowing Dhunda to do a discourse. The Sangat braved the cold and moved only to let vehicles leave.

All this time Dhunda remained hid inside the Gurdwara.

Dhunda was escorted by the police who were clad in riot gear with the support of Police dogs. During the police charge many Sangat were injured and many turbans (dastaars) were knocked off, including that of Raghbir Singh who was reporting for Sangat TV News. The police used disproportionate force in attacking the Sangat, injuring many with batons. Dhunda was driven away in Sarbjit “Bavha’s” car, with a police escort.

Once Dhunda had left, the Sangat remained for some time in an attempt to peacefully engage with the committee and seek a resolution once and for all. However the committee remained in the Gurdwara office and refused to enter into a dialogue with the Sangat.

There was no victory to be taken by any anyone on Sunday. It was a black day caused not by Sangat taking up their right to a righteous and peaceful protest doing Naam Jap, but by the committee, who ignored the wishes of Sri Akaal Thakat Sahib and wider Sangat.

Despite the heavy police presence and committee attempts to frustrate and taunt the Sangat no arrests were made. The Sangat behaved in a dignified and respectful way.

The Sangat made several requests of the committee before Sunday night, humbly, in the interests of peace that Dhunda not be permitted to enter upon the stage. It is worrying that the committee did not itself foresee the inevitable consequences of putting Dhunda on stage in spite of the Akaal Takht’s order. The committee had booked Dhunda to attend from Monday to Saturday. In the face of all the heated debate and Sri Akaal Takht’s Sahib Jathedars Order, to book Dhunda to attend the following evening was a terrible decision and against the will of the Sangat.

For the committee to have booked him to do a discourse on Sunday, notwithstanding the Hukam from Jathedar it cannot be denied that such a booking was undertaken out of spite and ego, to hurt the sentiment of the Sikhs: no Gurdwara committee should be responsible for causing such anguish and disharmony in the community.